วัวเถลิง หมายถึง น. วัวเปลี่ยว, วัวหนุ่ม.
(สํา) ว. อาการที่วกหรือย้อนกลับไปหาจุดเริ่มต้น เช่นให้การเป็นวัวพันหลัก, ลักษณะที่วกหรือย้อนกลับไปหาบุคคลที่เป็นต้นตอผู้รับผิดชอบ (มักใช้ในทางชู้สาว) มาจากสำนวนเต็มว่าแม่สื่อแม่ชัก ไม่ได้เจ้าตัว เอาวัวพันหลัก หมายความว่า ชายที่ใช้แม่สื่อไปติดต่อหญิงที่ตนชอบ แล้วไม่ได้ตัวหญิงคนนั้น เลยเอาแม่สื่อนั้นเองเป็นภรรยา หรือผู้หญิงทำทีรับอาสาไปติดต่อหญิงคนใดคนหนึ่งให้แก่ชาย แต่ในที่สุดก็เอาตัวเองเข้าพัวพันจนได้ชายคนนั้นเป็นสามี.
(สำ) น. คนที่ได้ดีแล้วลืมฐานะเดิมของตน.
น. คนที่มีความผิดติดตัวทําให้คอยหวาดระแวง,วัวสันหลังขาด ก็ว่า.
(สํา) น. ของหายแล้วจึงจะเริ่มป้องกัน, เรื่องเกิดขึ้นแล้วจึงคิดแก้ไข.
ดู งัว ๕.
ดู พะยูน.
[วัดสะ] น. ฝน, ฤดูฝน; ปี. (ป.; ส. วรฺษ).